Vaktiyle, kardeş olan Kabil ve Habil
isminde iki Adem oğlu, ALLAHü Teâlâ için birer kurban, ona manevî
yakınlık sağlayacak birer nesne arz etmişlerdi. Kabil katı tabiatlı,
Habil ise takva sahibi bir kimse idi. Herhangi bîr delil ile Habil'in
kurbanının kabul olunduğu Kabil'in kurbanının ise kabul olunmadığı
anlaşıldı. Kurbanı kabul edilmeyen Kabil, Habil'in kurbanının kabul
edilmesinden dolayı ona hased ederek:
— Ahdim olsun seni öldüreceğim, dedi. Habil de dedi ki:
— ALLAHü Teâlâ ancak takva sahiplerinden kabul buyurur. Binaenaleyh
ALLAH'dan kork, niyyetini düzelt. Eğer sen beni öldürmek için elini
uzatırsan, ben seni öldürmek için elimi uzatmam. Çünkü ben, âlemlerin
Rabb'ı olan ALLAH'dan her halde korkarım. Ben bu suretle şunu isterim
ki, beni günaha sokmayasın da hem benim günahım, hem de kendi günahınla
dönüp gidesin, bu iki günahı yüklenerek can verip Hakk'ın huzuruna
Varasin da Cehennem ehlinden olasın. Zira zalimlerin cezası budur.
Bu takva, bu salim fikir, bu hayır ve nasihat, bu kardeşlik hissi
üzerine, kurbanı kabul edilmeyen zalim Kabil'in nefsi, kendisine kardeşi
Habil'i öldürmeyi arzu ettirdi. Yani vaz geçirmek şöyle dursun öyle bir
cinayet güya bur tâat şevkiyle endişesiz yapılabilecek, mâniden uzak,
arzusuna uyulur bir şey gibi gösterdi, kolaylık hatta gayret verdi. Bu
suretle nefsi, Kabil'e bu cinayeti bir yem gibi önüne gerilmiş pek hoş
bir şey gibi gösterip ve bu isyanı icrası lâzım bir tâat gibi kabul
ettirince de Kabil kardeşini öldürdü. Ancak, bu cinayeti ile kendisine
bir fayda sağlama ihtimali olmadığından başka, dininde de, dünyasında da
hüsrana uğradı, zarar ve ziyan içinde kaldı, öldürdüğü kardeşinin
cesedini ne yapacağını şaşırdı, çaresizlikler içerisinde kıvrandı. Sonra
ALLAHü Teâlâ, yerde deşinen bir karga gönderdi. Bu gönderiş ve deşiniş
ona kardeşinin cesedini nasıl örtüp gizleyeceğini göstermek içindi.
Katil, karganın bu hareketinden ilham alarak:
— «Eyvahlar olsun, vay bana, ben şu karga kadar olup da kardeşimin
leşini gömüp gizlemekten aciz oldum ha!..»
Dedi ve bunun üzerine nadimler güruhundan oldu, pişmanlıklar içerisinde
kaldı.
Bu kıssadaki Kabil ve Habil ismindeki iki kardeşin Adem aleyhisselâmın
kendisinin iki oğlu olduğu, ekseri müfessirlerin görüşü olmakla beraber
israil oğullarından iki Adem oğlu olduklarını söyleyenler de vardır.
Ancak dikkat edilmesi lâzım gelen husus, şahısların tâyini değil,
vak'anın hakikatidir. Çünkü Kabil ve Habil kıssası namıyla acaip ve
garip bir çok şeyler söylenmiştir. Binaenaleyh hata olmak ihtimalinden
kurtulamayacak olan türlü türlü rivayetlerden ve tafsilâttan sakınarak
Kur'ân-ı Kerîm'deki beyanın esas alınmasına dikkat çekilmiştir. Nitekim
mealen şöyle buyurulmuştur:
—«ALLAHü Teâlâ iki Adem oğlu ile bir mesel darb etti, bunun hayrını
tutun, şerrini bırakın.»
(Mâide Sûresi)
Konu: Habil ve Kabil kardeşlerin hikayesi 
Çarş. Mayıs 19, 2010 10:50 am